Küçük Joe: Hafta sonu raporu

Kısa programlar yapıp bunları değerlendirmek, rotayı ona göre ayarlamak niyetindeyim. Bu minvalde haftasonunu değerlendirince tam karar veremiyorum: tatmin edici miydi, değil miydi? %50. Galiba.

• Bir tane minnak bir stop motion çektim. En güzeli buydu. 
• Bisiklete de bindim. 
• Fakat stock photography'e elimi bile sürmedim. 
• Ve ayrıca şekeri kesemediğim için kilom üst sınırı dahi deldi geçti. 72 kiloyum. 
• Bu akşam koro seçmesine gidiyorum. 

Roman ise listede bile değildi. Aslında deponun en dibinde yer tutan şey ne bisiklet ne stop motion: roman. Onu yazmak istiyorum ne zamandır. Ve asılsam yazabilirim şu an, işin güzel yanı o. E yaz o zaman desene! Gündemden çıktı, şu an en büyük sorunu o. Ona baştan bir dişli takmam gerek. İstiyor muyum onu yazmayı? Aslında hevesim şu an çok silik. Fakat roman yazmak da biraz böyle bir şey. İnsanın kendini motive edebilmesi gerek. Hayır hevesin yoksa listeden at gitsin diyebilirsin, fakat daha önce denedim. Atılmıyor. Bitirilmesi gerek. Şu an heves yok gibi gözükse bile. O bir göz yanılsaması. Şu 100 gün içinde onu adam etmem gerek. Kısa programlarla. Bugüne, bu hafta içine odaklanıp.

Fitlik konusunda şöyle bir aydınlanma oldu: bütün gün atıştırıyorum, farkında değildim. Ana öğünden hemen sonra bile. Kahvenin yanında diye başlayıp. Yazarken çay içeyim deyip. Sonra zırıl zırıl çay olmaz, yanına tatlı bir şeyler alayım deyip. Karar: atıştırmak kesinlikle yasak. Şimdilik ana öğün sonrası çay, kahve kabul fakat eğer bu hafta atıştırmanın önüne geçilemezse onlar da kesilecek.

Stock photography'i ne yapacağımı bilmiyorum. Nasıl programlayacağımı. Romanla aynı güne alabilirim belki. Çok sallantıda şu an. Evet romanla bir paket program yapmayı deneyeyim bakayım. Romandan yorulunca stok foto. 

Şimdi yemek masasının üstünü toplayıp, romana mı girişsem? Gerçi artık kocaman bir çalışma odam var. Ve öğleden sonra da balkon. Bakarız artık o kadarına. Önemli olan karar vermek.

Haydi kaçtım ben. Çüs.

edit: yazıyı yayınlayıp baştan okuyunca aklıma geldi. Yardımcı olması açısından, kişisel gelişimcilerin "visualisation" dedikleri şeyi yapabilirim. Gün başlarken, gün sonunda herşeyi yolunda gittiğini yoğun olarak düşünmek, gözünde canlandırmak: nasıl bir duygu olurdu, nasıl hissederdim her şeyi kitaba göre yapmış olsam. Önden o tatmini yaşarcasına gözünde canlandırmak. Roman ve stok için bunu yapacağım şimdi henüz hiç bir şeye elimi dahi sürmeden.

Share: