SORU-020

Bu sabah işe yürüyerek geldim. Çalıştığım şantiyenin etrafında köpekler var, işçilerin yatakhaneleri de burada olduğu için yemek artıklarından besleniyorlar. Köpeklerden bazılarını tanıyorum. Bir tane beyaz var; dik kulaklı, çok atik, çok hareketli; sürekli devriye geziyor, bir o tarafa koşuyor bir öteki tarafa. Toz kalkmasın diye suluyorlar şantiyenin etrafını, bu benim beyaz hep oynuyor o çamurun içinde, boynuna kadar çamur. Kendini sevdirmek konusunda çok istekli, o çamurlu patiler bir anda pantolonda desen yapabiliyor. Beyazı kıskanan da bir siyah var. Beyaz kendini sevdirmeye başladığı anda koşup geliyor, kovalıyor beyazı, ofise girene kadar peşimden geliyor.

Ben arabayla gelip gitmeye alıştığım sırada yeni köpekler de gelmiş. Bu sabah tombul bir yavru gördüm. Burnunu bir karton bardağa sokmuş, çıkaramıyor. Patileriyle itelemeye çalışıyor, bardağı yere vuruyor ama ı ıh. Tuttum çıkardım bardağı. Bana kendimi işe yarar hissettirdiğin için teşekkürler tombul yavru. Eğer sabah işe arabayla gelseydim kendimi tombul yavru köpek kahramanı yapamazdım.

SORU-020

KİM(LER)İ SEVİYORSUNUZ?

ONLARI NEDEN SEVİYOR YA DA ONLARDAKİ NEYİ SEVİYORSUNUZ?

Bu çok güzel bir egzersiz. Tanıdığım ve tanıştığım, sevdiğim, beğendiğim herkese bu gözle bakmak benim kendimde geliştirmek istediğim özelliklerimi görmemi sağlayabilir. Müdürümün disiplinini, annemin şefkatini, arkadaşımın gri saçlarını seviyorsam ben de disiplinli, şefkatli ve dikkat çekici bir olmak istiyorum denebilir.

Hayranlık duyduğum karakter açık ara dedem. 92 yaşında hala meraklı, gözlemci, şakacı olması çok hoşuma gidiyor. Biraz bencil olduğunu söylenebilir. "Kim uzun yaşar biliyor musun? Gamsız olan." diyip gülmesinin hastasıyım.

İlgisini çekmeyen bir konu konuşuluyorsa işitme cihazını kapatmasına bayılıyorum; “Bana ne!” diyebiliyor. Sen bir şey anlatırken bir bakarsın sırtını dönmüş yatmış. İlgilenmediği kişi ben olursam sinirim bozuluyor ama bunu yapabilmesi çok hoşuma gidiyor; gereksiz bilgi onun için, kafasını yormuyor.

Vücudunu çok iyi dinliyor olmasına hayranlık duyuyorum. Köyde yaşıyorlar, bazen annemlerin yanına gelmeleri gerekiyor hastaneye gitmek için. Bir bakıyoruz ki pek yemek yemiyor. “Beğenmedin mi?” diyoruz; “Ben burada az hareket ediyorum, çok yememem lazım.” diyor.

Ağaç çok seviyor, çılgınlar gibi zeytin ağacı dikiyor. Bütün çocuklarına, çocuklarının ailelerine yetecek kadar zeytin, zeytinyağı, zeytin sabunu üretebiliyor, hatta fazlasını satarak gelir elde ediyor. Yaz demiyor, kış demiyor, bisikletine binip zeytin ağaçlarını kontrol etmeye gidiyor. Gücünün azaldığını fark ettiğinde bisikletiyle vedalaştı ve elektrikli bisiklet aldı. Sevdiği şeyleri yapabilmenin yolunu buluyor.

İnsan ahlakıyla ilgili okumayı ve düşünmeyi çok seviyor. Beğendiği bir şeyi anlatıyor, anlatıyor; “Ben böyle düşünüyorum, sen ne diyorsun? Her dediğime doğru demeyin, yanlışsam söyleyin.” diyor. Fikir üretiyor, başkalarının fikirlerini dinliyor, fikrini daha iyi hale getirmek için çaba harcıyor.

Dedem gibi meraklı, fikir üretebilen, vücudunu dinleyen, onu ilgilendirmeyen şeyleri ise dinlemeyen, doğayı seven, sevdiği şeyleri yapmak için çözüm üreten, gülmeyi seven, hayatın biteceğini bilen ve buna rağmen her gününü seven biri olmayı kesinlikle çok istiyorum.

Share: