SORU-008

Hayvanlar sahiplerini seçer derler ya, yine öyle oldu. Minik mi minik, tombul mu tombul bir kız çocuğu kalelerimize dayandı. Boyuna bakmadan baş ettiği hastalıklar da vardı. Minik tombulun evimize giriş izinleri için müzakereler veterinerler eşliğinde geceyarısını saatler geçene kadar sürdü. Sonuç olarak artık evde iki insan dişisi, iki kedi dişisi yaşıyor. Şans getiresice tombul!

Bugün diyorum ki kendimizi öven de yeren de biz olalım. Ne bu başkaları tarafından onaylanma takıntısı canım! Eşeliyorum eşeliyorum, altından hep babam çıkıyor. Ben küçükken babam sağolsun bana hep hedefler koyuyordu. Bana güvendiğinden, daha iyisini yapabileceğimi bildiğinden yapıyordu bunu ama hedefler de öyle her çocuğun boyuna göre olmuyordu. Bütün arkadaşlarıma cep telefonu alınmıştı, -ne yapacaksak o sırada telefonda, internet falan da yok- ben de istiyordum bir telefonum olsun. Bizde niye yoh!?! Babamın cevabı: “Dersanedeki deneme sınavında tüm soruları doğru yaparsan alırım.” İyi bir öğrenciydim ama tüm soruları doğru yapmak çok abartılı bir çıtaydı. Bunun bendeki tezahürü ne olsa beğenirsiniz? Arkadaşlarımın sadece var oldukları için sevildiği, benimse bu sevgiyi hak etmeye gücümün yetmeyeceği. Al sana ömür boyu insanlar beni takdir etsin diye çırpınmalar, Instagram’a koyduğun fotoğrafa gelsin diye beklediğin beğeniler, bakınca alkışlasınlar diye yaptığın sporlar…

Like da dislike da bugün kendimizden. Babacığım pardon, ben biraz kendimi alkışlayacağım. Kendi karnıma da kendi yumruğumu kendim vuracağım.

SORU-008

KENDİNİZDE EN BEĞENDİĞİNİZ VE EN BEĞENMEDİĞİNİZ 3 ÖZELLİK NEDİR?

• Azimliyim.                 

Bir şeye niyet ettiysem onu gerçekleştirebilmek için elimden geleni yaparım. Artık ana hedefimi ulaşılabilir ufak hedeflere bölmeyi de öğrendim. Babamın yaptığı hata havucu en uzağa koymaktı. Ben kendime motivasyonumu arttıracak, kendimi geliştirmem gereken ama başarabileceğimi bildiğim hedefler koyuyorum. Hedefe ulaşmak için neler yapmam gerektiğini belirleyip bir de tarih belirliyorum. Hedefe ulaşamazsam da nedenlerini analiz edebiliyorum. Alkışlar bana!

• Düzenliyim.

Evim de düzenlidir, üstüm başım da, bütçem de, zamanım da… Bu özelliğimin de babamdan geldiğini düşünüyorum. O da tertipli, planlı bir adamdır. Hayatımın düzenini bildiğim zaman kendimi güvende hissediyorum. Güvenli alanın dışına çıkmak yeni şeyler öğrenmenin en güzel yolu, ama o alanın dışına çıkabilmek için önce güvenli alanını tanımlayabilmek gerekiyor. Alanımı tanıyorum, alkışımı alayım!

• Olumluyu görmeye gayretliyim.

Her işte vardır bir hayır. Her şey olması gerektiğinde olur. Her şey insanlar için. Konuya hepimiz hakimiz sanırım. Biraz tevekküle dönük bir ruh hali. Baktık bir yerlerde düğümlenmeler oldu, hemen sorumuzu soruyoruz: “Bu olaydan ne öğrenmem gerekiyor?” Sorun gibi değil de öğrenilecek bir ders gibi bakarsak düğüm oyuna dönüşüyor. Bu konuda kendimi terbiye etmeye çalışıyorum. Gayretime bile kocaman alkış!

• Onaylanmaya ihtiyaç duyuyorum.

Destekleyicilere, motive edicilere, sevgililere bağımlı gibi yaşıyorum çünkü başarılı olduğumu birinin beni onaylamasından anlıyorum. Evde spor yapamıyorum mesela, ama yanımdakiler bana “aa o hareketi ne güzel yapıyorsun!” dediğinde görün siz beni bir de… Kendimi güzel bulmayı anca sevdiğim adam bana “sen ne güzelsin!” dediğinde becerebiliyorum. Kendimi alkışlamaktan tatmin olmuyorum babacığım.

• Yetersiz olmaktan korkuyorum.

İlk özellikle çok ilintili bu da. O alkışı alabilecek kadar yeterli olmamaktan korkuyorum. Sevilebilecek kadar harika bir kadın olduğuma ikna olamadığım için sevdiğim adamın bana olan sevgisinden şüphe ediyorum mesela. “kadar” burada kilit kelime. Kadar varsa kıyas var. Kendimi başkalarıyla kıyaslayıp duruyorum.

• Kendimi çok yoruyorum.

Yetersiz olmaktan korktuğum için her şeyi aynı anda ve en iyi şekilde yapmak istiyorum. Her şeyi kendi gelişimim için yapıyorum sözde ama bunları yapmak için en çok kendimden taviz veriyorum. İspanyolcayı kendimi geliştirmek için öğreniyorum ama araya birkaç iş girip de notlarımı temize çekmem gece yarısını bulunca uykumdan feragat ediyorum. Bana ekstraları verin, zaruriyetlerimi hemen feda ederim.

Share: