Her ne kadar en başından beri yılbaşını hedef almadıysam da, 100 gün benim için de bir çerçeve oluşturdu. Bu sürede neler olup bitti, neyi başardım, nerde tökezledim bugün bir göz atmak istedim.
İyi geceler Küçük Joe'yu takip edenler biliyordur. En eskiden beri hayalimdi roman yazmak. Depoları boşaltırken çok inişli çıkışlı bir süreç olmuş. Vazgeçmişim, hevesimi kaybetmişim, tekrar başına oturmuşum, sonra yine olmamış, tam uğraşırken derin sorgulamalara sebep olmuş.
Bugün bulunduğum nokta: en önemli hedefte ilerleme kaydetmiş hissediyorum. Üç kısımlık hikayenin ilk kısmının ilk taslağını bitirmek üzereyim, yaklaşık 23 kitap sayfası. Yılbaşına kadar en azından yarılayacağımı düşünüyorum. En önemli hedefti ve en dişe dokunur somut ilerleme de şaşırtıcı şekilde oradan geldi.
Yolunda giden bir diğer alan fiziksel sağlık. Aletli pilatese yazıldım ve kaslarımdaki güçlenme fark edilmeyecek gibi değil. Ona da bir check atabiliriz.
Balkon düzenlemesini bahara erteledim. Onun yerine arkadaki çalışma odasına el attım. Ufaktan yoluna giriyor.
Yolda kalan kısım stock photography olmuş. Tamamen boşladım. Psikanalizli iş konusunda da yeteri kadar motive hissetmiyorum kendimi. İş konusu şu an sıfır noktasında.
Şimdilik ertelediğim bir başka konu da müzik. Bir koroya girdim fakat girmemle çıkmam neredeyse bir oldu. Böyle kalabilir şimdilik. Rahatsızlık vermiyor.
Gamification/oyunlaştırma kursu bu sürecin en sürprizlisi oldu. Bir gün üstüne düşünce yanlış kursa yazıldığımı anladım. Önce aradığım şeyin hiç varolmadığını sanıp büyük bir düş kırıklığı yaşadım fakat sonra büyük bir sevinç ve tatminle onu buldum (superbetter, world peace game). Bundan sonra faydalı oyunlar alanındaki araştırmalarımı sürdürmek istiyorum.
Sürdürülebilir kalkınma kursunu şimdilik dondurdum. Onun zamanı gelmedi diye düşünüyorum. Fakat faydalı oyunlara entegre etme düşüncesindeyim.
Raporlardan birinde asla Marie Curie olamayacağımı anladım demişim ve o idealimden vazgeçmişim. Bu günlük sayesinde şunu anladım: Marie Curie bir bilim kadınıydı. 19. YY'da topluma faydalı bir iş yapmak bilimsel alanda ilerlemeden geçiyordu. Oysa bugün bunu yapmanın yolları çok çeşitli ve faydalı oyunlar da sürdürülebilir kalkınma ile beraber benim için bu yollardan biri. Yaşasın büyürken elini bırakmadığımız çocukluk hayalleri!
Geriye iki haftadan bir kaç gün fazla kaldı. Bu sürede,
İyi geceler Küçük Joe'yu takip edenler biliyordur. En eskiden beri hayalimdi roman yazmak. Depoları boşaltırken çok inişli çıkışlı bir süreç olmuş. Vazgeçmişim, hevesimi kaybetmişim, tekrar başına oturmuşum, sonra yine olmamış, tam uğraşırken derin sorgulamalara sebep olmuş.
Bugün bulunduğum nokta: en önemli hedefte ilerleme kaydetmiş hissediyorum. Üç kısımlık hikayenin ilk kısmının ilk taslağını bitirmek üzereyim, yaklaşık 23 kitap sayfası. Yılbaşına kadar en azından yarılayacağımı düşünüyorum. En önemli hedefti ve en dişe dokunur somut ilerleme de şaşırtıcı şekilde oradan geldi.
Yolunda giden bir diğer alan fiziksel sağlık. Aletli pilatese yazıldım ve kaslarımdaki güçlenme fark edilmeyecek gibi değil. Ona da bir check atabiliriz.
Balkon düzenlemesini bahara erteledim. Onun yerine arkadaki çalışma odasına el attım. Ufaktan yoluna giriyor.
Yolda kalan kısım stock photography olmuş. Tamamen boşladım. Psikanalizli iş konusunda da yeteri kadar motive hissetmiyorum kendimi. İş konusu şu an sıfır noktasında.
Şimdilik ertelediğim bir başka konu da müzik. Bir koroya girdim fakat girmemle çıkmam neredeyse bir oldu. Böyle kalabilir şimdilik. Rahatsızlık vermiyor.
Gamification/oyunlaştırma kursu bu sürecin en sürprizlisi oldu. Bir gün üstüne düşünce yanlış kursa yazıldığımı anladım. Önce aradığım şeyin hiç varolmadığını sanıp büyük bir düş kırıklığı yaşadım fakat sonra büyük bir sevinç ve tatminle onu buldum (superbetter, world peace game). Bundan sonra faydalı oyunlar alanındaki araştırmalarımı sürdürmek istiyorum.
Sürdürülebilir kalkınma kursunu şimdilik dondurdum. Onun zamanı gelmedi diye düşünüyorum. Fakat faydalı oyunlara entegre etme düşüncesindeyim.
Raporlardan birinde asla Marie Curie olamayacağımı anladım demişim ve o idealimden vazgeçmişim. Bu günlük sayesinde şunu anladım: Marie Curie bir bilim kadınıydı. 19. YY'da topluma faydalı bir iş yapmak bilimsel alanda ilerlemeden geçiyordu. Oysa bugün bunu yapmanın yolları çok çeşitli ve faydalı oyunlar da sürdürülebilir kalkınma ile beraber benim için bu yollardan biri. Yaşasın büyürken elini bırakmadığımız çocukluk hayalleri!
Geriye iki haftadan bir kaç gün fazla kaldı. Bu sürede,
- romanı yazmaya devam edeceğim.
- iş ve para konusunu düşüneceğim.
- oyunlaştırma ile fazla keyfe keder giden hayatıma, darlamadan, tam dozunda bir sıkılık katmak istiyorum.
Zaten takip ediyorum ama kısa toparlama yazısı çok iyi olmuş, haydi aynı motivasyon ve şevkle devam..
YanıtlaSilBen de bilme ihtiyacı duydum. Nerdeyim, ne yaptım, ne kadarını yaptım, başardım mı, çaktım mı durum nedir . Şimdi biraz daha net :)
Silbence ana maddeler baya yolunda - ki bunlar diğer dalların motivasyonunu yükseltiyor bence.
YanıtlaSilspor ve roman. diğerleri günlük düzenleme meselesi. gerçekten 100 günün bi 'inceleme' babında önemi oldu. hayatımızdan 100 günlük bir kesiti belgeledik bu anlamda.
Ana maddeler yolunda evet. Güç oldu, özellikle roman. Spordan da çok ümitli değildim açıkçası ama hiç aksatmadım. On beş dakika kala uyandığım gün dahi gittim.
SilŞimdi buradan aldığımız güçle zor da olsa diğerlerini de yola sokabiliriz.
Önemli olan beyindeki kalıpları kırmak zaten, "demek ki isteyince oluyormuş" tiz sesli bir öğretmen tarafından..
Sil